Leven in tweestrijd

Gisteren, woensdag, had ik mijn derde negatieve test. Gevoelsmatig geeft dit mij eenerzijds voldoende duidelijkheid dat ik niet zwanger ben. Zaterdag doe ik een test om het echt af te sluiten voor me.
Als mijn eisprong later is geweest dan moet hij dan wel positief zijn. De afgelopen 2 weken ben ik niet vruchtbaar geweest denk ik. Realistisch gezien denk ik dat ik geen eisprong heb gehad .

Ik weet niet welke houding ik aan moet nemen. De vorige keer (9 maanden geleden) voelde ik me zwanger en ging hiervan uit. Wat een domper toen ik ongesteld werd. Ik durf niet aan te nemen dat ik nu zwanger ben , amgst voor nog een domper, maar sommigen vrouwen testen eenmaal laat of niet positief met een urine test.dus uitsluiten is eigenlijk ook niet mogelijk.

Anderzijds ik durf ook mezelf niet als volmondig niet zwanger te bestempelen om die reden. De krampen, vlagen van misselijkheid, moeheid, zelfs in rommelende darmen en mijn bollende buik, geven de hints dat het toch kan. Ik wil ervan uitgaan dat ik toch niet zwanger ben maar het weerhoud mij om de gevaarlijke etenswaren te nuttigen en daarom toch ermee bezig te zijn.

Ik leef in tweestrijd, tussen wal en schip, ik sta in de wacht, ik ben in niemandsland . Een dag lijkt hier wel een week te duren. Zelfs de woorden lijken op elkaar. Ik ben ik afwachting / verwachting....